Natura

Pojęcie Natura
Natura – termin pojęciowy i ogólny, który w najszerszym znaczeniu odnosi się do otaczającej rzeczywistości, stanu rzeczy i faktów, całości zjawisk, które składają się na świat i wszechświat. Natura jest też synonimem natury w tym sensie, że oznacza otaczające nas elementy biotyczne i abiotyczne, czyli organizmy żywe – zwierzęta, rośliny, mikroorganizmy – a także elementy takie jak: powietrze, ziemia, woda, lasy, łąki , niebo czyli innymi słowy elementy świata przyrody oraz zjawiska i procesy w nich zachodzące. Natura przeciwstawiona jest także kulturze jako wytworowi myśli i działań człowieka. Nie jest więc niczym innym jak pierwotnym stanem przyrody, niezmienionym przez kulturę i cywilizację ludzką. W tym ujęciu człowiek jest jednostką, wobec której nieustannie dokonuje się wyborów wynikających z natury ludzkiej i norm narzuconych mu przez kulturę.

W innym sensie natura to także zbiór cech charakterystycznych dla danego obiektu, zarówno ożywionego, jak i nieożywionego – materii, substancji, organizmu czy zjawiska. Charakter ciała stałego ma oznaczać, że zachowuje on tę samą objętość w tych samych warunkach. Znamy również koncepcję natury ludzkiej jako zespołu wewnętrznych cech człowieka lub natury jako cech w kategoriach morfologicznych. Dlatego natura kształtuje usposobienie człowieka i jego wrodzone cechy. To siła, która nadaje kształt i charakter organizmom żywym.

Natura w pierwszym sensie jest oddzielona od sfery działalności człowieka, a nawet odwrotnie. Dlatego nie obejmuje produktów i działań człowieka. W języku łacińskim natura oznacza dokładnie naturę i odnosi się do środowiska naturalnego (naturalnego).

Środowisko naturalne to ogół czynników ożywionych i nieożywionych, które są ściśle powiązane ze sobą oraz z otaczającymi organizmami żywymi. Organizmy żywe są jednym z czynników żywych (biotycznych), dlatego są istotną częścią środowiska naturalnego, współdziałając z innymi elementami w taki sposób, że dane środowisko znajduje się w stanie równowagi wewnętrznej. Tutaj natura oznacza również przepływ energii między wszystkimi składnikami środowiska naturalnego. To nic innego jak cyrkulacja materii (pierwiastków) pomiędzy poszczególnymi poziomami troficznymi zapewniająca przetrwanie organizmom żywym.
Elementy środowiska naturalnego to:
Klimat, a więc wszelkie zjawiska pogodowe spowodowane cyrkulacją powietrza i ciepła, cyrkulacją wody i układem lądowym w stosunku do wody. Obejmuje między innymi opady, temperaturę, system ciśnienia, prędkość wiatru, pokrycie terenu i prądy oceaniczne.
Budowa geologiczna ziemi.
Płaskorzeźba i ziemia.
Stosunki wodne.
Żywe organizmy (od najmniejszych mikroorganizmów przez zielone rośliny i drzewa po królestwo zwierząt, w tym ludzi).

Środowisko naturalne jest w ciągłej interakcji z ludźmi. Istota ludzka jako żywy organizm jest jej istotną częścią. Z drugiej strony, biorąc pod uwagę jego działalność i wytwory, nie uznajemy ukształtowanej przez niego cywilizacji za naturalną.

Cywilizacja jest sprzeczna z naturą. Z drugiej strony człowiek wywiera duży wpływ na przyrodę, głównie poprzez eksploatację zasobów naturalnych i przejmowanie obszarów przyrodniczych w celu rozwoju urbanizacji i przemysłu. Jedną z najbardziej charakterystycznych i determinujących cech środowiska przyrodniczego jest równowaga wewnętrzna, która jest osiągana poprzez wspomniany przepływ materii. Poprzez swoją działalność człowiek wprowadza do środowiska naturalnego takie pierwiastki (substancje, toksyny, przekształca topografię, wpływa na zmiany klimatyczne w skali globalnej, zmienia stosunki wodne itp.), Które prowadzą do zakłócenia jego homeostazy. Oznacza to w mniejszym lub większym stopniu kurczenie się zasobów środowiska, zaburzenie optymalnej ilości składników pokarmowych, a następnie redukcję populacji poszczególnych gatunków, a ostatecznie zagrożenie ich ciągłości, a często także zanik z określonego środowiska przyrodniczego.

Dla rozróżnienia posługujemy się również terminem środowisko geograficzne, rozumiane jako środowisko naturalne przekształcone przez człowieka. Jest to zatem naturalne środowisko, w którym funkcjonują ludzie i społeczeństwo.